نسیم گیلان - گجت نیوز / فعالیت متمرکز 75 دانشمند از سرتاسر جهان به یک دستاورد بزرگ منجر شد. آنها تمامی ماده گمشده جهان را در مکانی که انتظار نمی‌رفت کشف کردند.
 با وجود تمامی محدودیت‌هایی که در زمینه سفر فضایی داریم، دانشمندان موفق شده‌اند تمامی ماده گمشده جهان هستی را پیدا کنند. این ماده گمشده هیچ ارتباطی با ستاره‌ها، سیاره‌ها یا کهکشان‌ها ندارد. همچنین مسئله به ماده تاریک نیز مربوط نمی‌شود.
ماده گمشده جهان به‌صورت سرگردان در هستی

بازار

انسان‌ها از همان ابتدا با حیرت به جهان اطراف خود نگاه می‌کردند. تا قرن‌ها این باور وجود داشت که ما در مرکز جهان قرار داریم و تعداد کمی ستاره و سیاره به دور ما می‌چرخند. بعدها متوجه شدیم که چندان هم مهم نیستیم و در منظومه شمسی جا گرفته‌ایم. کمی بعد به کهکشان راه شیری رسیدیم. اکنون هم آنقدر اطلاعات به‌دست آورده‌ایم که از شنیدن تعداد کهکشان های جهان هستی حیرت خواهید کرد.
 به‌دست آوردن نوعی دید کلی از جهان باعث شد که دانشمندان سراغ بررسی نحوه تکامل و ترکیب جهان بروند. آنها متوجه شدند 85 درصد از ترکیب جهان را ماده تاریک تشکیل داده است و 15 درصد باقیمانده نیز به ماده عادی تعلق دارد. ماده عادی به‌معنی تمام چیزهایی است که ستاره‌ها، سیاره‌ها و سایر اجرام آسمانی را شکل می‌دهند.

مشکل اینجاست که اگر تمام کهکشان‌ها، ستارگان و سیاره‌ها را در یک سمت قرار دهیم، تنها 7 درصد از ماده عادی جهان به‌دست می‌آید. این مسئله برای سال‌ها دانشمندان را درگیر کرده بود و آنها می‌خواستند بفهمند ماده گمشده جهان کجاست.
برای کشف ماده گمشده جهان 75 دانشمند از موسسه‌های علمی مختلف سرتاسر جهان دست‌به‌دست هم دادند. آنها تصاویر مربوط به 7 میلیون کهکشان که در فاصله 8 میلیارد سال نوری از زمین قرار داشتند را بررسی کردند. تصاویر این کهکشان‌ها به واسطه ابزار DESI که در رصدخانه ملی کیت‌پیک آریزونا قرار دارد به‌دست آمده بود.
دانشمندان متوجه شدند راز ماده گمشده جهان در ابرهای سرگردان گاز هیدروژن یونیزه شده که کهکشان‌ها را احاطه کرده است قرار دارد. آنها ابتدا داده‌های مرتبط با تابش زمینه کیهانی (CMB) را بررسی کردند. تابش زمینه کیهانی نوری است که پس از انفجار بیگ بنگ در سرتاسر جهان پراکنده شد. گذشتن این نور از گاز هیدروژن یونیزه شده سبب می‌شود که نور در برخی مناطق ضعیف و در برخی مناطق تقویت شود. این پدیده با نام اثر سونیایف-زلدوویچ شناخته می‌شود.

تیم پژوهشی متوجه شد که سیاه‌چاله‌های مرکز کهکشان‌ها بسیار فعال‌تر از چیزی هستند که پیشتر تصور می‌شد. فعالیت آنها باعث شده گازهای یونیزه‌شده در اطراف کهکشان‌ها بسیار پراکنده شوند و از مرکز فاصله بگیرند. آنها تخمین می‌زنند که این گاز تا 5 برابر بیشتر از تخمین پیشین از مرکز کهکشان فاصله گرفته است.
با نگاهی به اخبار علمی می‌توان داده‌های جالبی را در رابطه با سیاه چاله‌های مرکزی کهکشان‌ها به‌دست آورد. دانشمندان فکر می‌کردند که این غول‌های کیهانی در روزهای اولیه شکل‌گیری کهکشان فعال بوده‌اند و اکنون چندان فعالیت خاصی ندارند. هرچند بررسی داده‌های DESI نشان می‌دهد که آنها در چرخه‌های مختلف زندگی خود بارها به‌شدت فعال شده‌اند.
همین فعالیت دوره‌ای نیز باعث شده ابهامات زیادی برای دانشمندان ایجاد شود. رفتار این سیاه‌چاله‌ها به گونه‌ای است که گویی سر زمان خاصی برای انجام یک وظیفه مشخص بیدار می‌شوند. کشف راز ماده گمشده جهان همچنین می‌تواند درک بهتری از ماده تاریک ارائه کند. اخترشناسان پیشتر فکر می‌کردند که گاز یونیزه‌ شده به‌سمت ماده تاریک حرکت می‌کند. هرچند حالا دلیل موقعیت خاص این گازها مشخص شده است.