نسیم گیلان - آخرین خبر / یکی طفل دندان برآورده بود
پدر سر به فکرت فرو برده بود
که من نان و برگ از کجا آرمش
مروت نباشد که بگذارمش
بازار

چو بی چاره گفت این سخن نزد جفت
نگر تازن او را چه مردانه گفت
مخور هول ابلیس تا جان دهد
همان کس که دندان دهد نان دهد

http://www.gilan-online.ir/Fa/News/607926/شاعرانه--همان-کس-که-دندان-دهد-نان-دهد