چاپ

نسیم گیلان - خراسان / مادرها
حتی از آسمان
به فرزندانشان نگاه می‌کنند
آن‌ها پشت پنجره ابرها ایستاده‌اند
و مراقب کودکانشان هستند
آن‌ها بارانی اند که بر زمین می‌بارند
تا اجاق چشمه فراموش نشود
و کلاف ترانه‌ها پایان نگیرد
مادران
گرداننده فصل‌هایند
آن‌ها بهارند
که شکوفه‌ها را می‌آورند
و تابستان هدیه آن‌هاست
بر شاخه‌هایی که زندگی را پذیرفته‌اند
آن‌ها
زندگی را
در سبد روز و شب می‌گذارند
دور عالم می‌گردند کولیان زیبایی
و آیین چراغ را زنده نگاه می‌دارند
در این دنیا
پاییز است
باد در هوای آن‌ها از راه می‌رسد
با لبخند سیب و صورت سرخ انار
رنگین‌کمان را بر پیشانی آبی آسمان می‌بندد
آن‌هایند
که دست رودخانه را گرفته‌اند
و به آب، این اطمینان قلبی را داده‌اند
که به‌سلامتی می‌تواند از میان سنگ‌ها بگذرد
تا ریشه گیاهان را لمس کند
آه از رؤیایی که در سر من است
آه از سینه‌سرخی که در این فصل می‌خواند
زمستان است
خواب های ما به حقیقت می‌پیوندند
قدیسان برف
با وردهایشان از راه می‌رسند
و زیر گنبدی سفید با آجرهای خشتی
زمین را می‌پوشانند
الهه نور
با هزار شکوفه روشن بر زمین می‌ریزد
خطوط نارنجی‌رنگ را دنبال می‌کنم
در جاده طولانی پاییزی
که از گردن درختان بی‌شماری گذشته است
آفتاب قرارگاه روشنی است
و ماه برمدار مادران می‌گردد
آه
گل آفتاب گردان جهان من
علی عربی «رمائیل»