نسیم گیلان -
آخرین خبر / ماه تیر با نام عباس کیارستمی گره خورده است، در آغاز آن زاده شد و در میانه‌اش از جهان رفت. کسی که فراتر از یک فیلمساز بود، یک فیگور فرهنگی و ستایشگر زندگی. هر کارِ معمول او به دل می‌نشست و به قول یارِ دیرینش ساز خود را می‌زد و دیگران را به ساز خود درمی‌آورد (نقل به مضمون). فیلم ساخت، عکاسی کرد، در ساخت و پرداخت کتاب کودک آمد، به انتخاب خود از شاعران سطر انتخاب کرد و تقطیع خاص خود را ارائه داد، شعر نوشت و در همه‌ی این‌ها زندگی را دوست داشت، همه را در ستایش زندگی به انجام رساند. امروز سالروز درگذشت اوست. در این چند ثانیه، کیارستمی شعری از نیما یوشیج می‌خوانَد. ویدیو برگرفته از مستند «هفتاد و شش دقیقه و پانزده ثانیه با کیارستمی» است، ساخته‌ی سیف‌الله صمدیان. نام این مستند به یاد هفتاد و شش سال و پانزده روز زندگیِ غنیِ کیارستمی انتخاب شده است.
نام بعضی نفرات
روشنم می‌دارد
اعتصام یوسف،
حسن رشدیه.
قوّتم می‌بخشد
ره می‌اندازد
و اجاق کهن سرد سرایم
گرم می‌آید از گرمیِ عالی‌دَمشان.
نام بعضی نفرات
رزق روحم شده است.
وقت هر دلتنگی
سویشان دارم دست
جرئتم می‌بخشد،
روشنم می‌دارد.
* مجموعه کامل اشعار نیما یوشیج
گردآوری، نسخه‌برداری و تدوین: سیروس طاهباز
موسسه‌ی انتشارات نگاه
تهران، 1373.
برگرفته از behkhaan.ir