چاپ

نسیم گیلان - فارس / در حالی‌که تنها چند هفته تا اوج فصل زراعی در گیلان باقی مانده، ذخیره آب سد سفیدرود با کاهش 200 میلیون مترمکعبی نسبت به سال گذشته، به سطح بحرانی رسیده است.
ذخایر آبی در سد سفیدرود، تداوم خشکسالی و افت بارش‌ها در حوضه آبریز سفیدرود، استان گیلان را در آستانه یکی از دشوارترین فصل‌های زراعی سال‌های اخیر قرار داده است.
بازار
آمارهای ارائه شده توسط وحید خرّمی، مدیرعامل شرکت سهامی آب منطقه‌ای گیلان، حاکی از وضعیت بحرانی منابع آبی استان و ضرورت بازنگری در شیوه‌های بهره‌برداری، توزیع و مصرف آب به‌ویژه در حوزه کشاورزی است.
سفیدرود؛ ستون فقرات کشاورزی گیلان در وضعیت هشدار
سد سفیدرود به‌عنوان بزرگ‌ترین سد آبی ورودی استان، نقشی حیاتی در تأمین آب 70 درصد از شالیزارهای گیلان دارد، این سد امسال تنها 480 میلیون مترمکعب آب ذخیره دارد که نسبت به مدت مشابه سال قبل، کاهش 200 میلیون مترمکعبی را تجربه کرده است؛ کاهشی معنادار که می‌تواند بخش عمده‌ای از کشت برنج در گیلان را تحت تأثیر قرار دهد.
باران هست، اما در زمان نامناسب
گیلان از جمله استان‌های پربارش کشور محسوب می‌شود، اما آمارها نشان می‌دهد که حدود 80 درصد بارش‌های این استان در فصول غیرزراعی اتفاق می‌افتد. این تناقض زمانی در بارش و نیاز آبی، عملاً موجب می‌شود کشاورزان در فصول حساس مانند اردیبهشت و خرداد، با کمبود شدید منابع آبی مواجه شوند.ساخت سدهای جدید در شرق و غرب استان می‌تواند تا حدی این مشکل را در آینده جبران کند، اما فعلاً بحران امسال به راهکارهای فوری و همکاری عملی کشاورزان نیاز دارد.
توزیع آب به‌صورت نوبت‌بندی، شاید در نگاه اول به‌عنوان راه‌حلی مدیریت‌پذیر تلقی شود، اما اجرای آن در عمل، همواره با چالش‌هایی مانند ناهماهنگی‌های محلی، بی‌نظمی در کشت، و هدررفت منابع همراه است. اگر این طرح با همراهی واقعی کشاورزان و نظارت دقیق اجرایی نشود، نه‌تنها بحران کم‌آبی حل نخواهد شد، بلکه منجر به تنش‌های اجتماعی، افت سطح تولید و خسارت‌های سنگین اقتصادی به کشاورزان خواهد شد.
آب‌بندان‌ها؛ سرمایه پنهان کشاورزی گیلان
وجود 9 هزار هکتار آب‌بندان در استان، ظرفیتی ارزشمند برای مدیریت بحران آب محسوب می‌شود.این آب‌بندان‌ها که در زمستان آبگیری شده‌اند، در فصل زراعی می‌توانند به‌عنوان منبع مکمل به کمک کشاورزان بیایند، اما بهره‌برداری صحیح از این منابع نیز نیازمند نگهداری، لایروبی، و برنامه‌ریزی دقیق منطقه‌ای است.وجود 9 هزار هکتار آب‌بندان در استان، ظرفیتی ارزشمند برای مدیریت بحران آب محسوب می‌شود. این آب‌بندان‌ها که در زمستان آبگیری شده‌اند، در فصل زراعی می‌توانند به‌عنوان منبع مکمل به کمک کشاورزان بیایند، اما بهره‌برداری صحیح از این منابع نیز نیازمند نگهداری، لایروبی، و برنامه‌ریزی دقیق منطقه‌ای است.