نسیم گیلان - آخرین خبر /فیزیکدان استیون هاوکینگ پیش‌بینی کرد که سیاه‌چاله‌ها ابدی نیستند — آن‌ها به‌تدریج جرم خود را از دست می‌دهند و انرژی تابش می‌کنند. این فرآیند به نام تابش هاوکینگ شناخته می‌شود و به دلیل نوسانات کوانتومی در مرز سیاه‌چاله — افق رویداد — رخ می‌دهد.
خلأ خالی نیست، در آن به طور مداوم جفت‌های ذرات و ضدذرات به صورت خودبه‌خودی ظاهر می‌شوند. در شرایط عادی، آن‌ها در کسری از ثانیه به هم متصل شده و ناپدید می‌شوند. اما در لبه سیاه‌چاله، یکی از ذرات ممکن است به داخل سقوط کند و دیگری به فضا پرتاب شود و انرژی را با خود ببرد.
بازار ![]()
هر چه سیاه‌چاله کوچکتر باشد، تبخیر آن شدیدتر است. اما باید توجه داشت که این فرآیند بسیار بسیار کند است. برای مثال، یک سیاه‌چاله با جرمی برابر جرم خورشید، تقریباً در 2 × 10⁶⁶ سال تبخیر می‌شود. تا کنون تابش هاوکینگ به طور مستقیم مشاهده نشده است، اما برای درک ماهیت کوانتومی گرانش اهمیت دارد.