بزرگنمايي:

نسیم گیلان - ایسنا / برخی از افراد، طعم تلخی غذاها را بسیار شدیدتر از دیگران احساس می‌کنند. پژوهش جدیدی نشان می‌دهد که این ویژگی ممکن است با برخی بیماری‌ها و انتخاب‌های غذایی خاص در ارتباط باشد.
ذائقه انسان نقش مهمی در انتخاب غذا دارد و انتخاب غذا هم به نوبه‌ی خود می‌تواند بر سلامت تأثیر بگذارد. یکی از ژن‌هایی که در این زمینه شناخته شده است، ژنی است که توانایی چشیدن مزه تلخ را کنترل می‌کند. بررسی این ژن می‌تواند به درک بهتر رابطه میان طعم، تغذیه و سلامت کمک کند. پژوهشگران در سال‌های اخیر به این نتیجه رسیده‌اند که عوامل ژنتیکی علاوه بر شکل دادن به سلیقه غذایی، ممکن است بر خطر ابتلا به برخی بیماری‌ها نیز اثر بگذارند.
یکی از این ژن‌ها به نام TAS2R38 شناخته می‌شود. این ژن باعث می‌شود برخی افراد طعم ترکیبات تلخ مانند آنچه در کلم بروکلی یا کلم بروکسل وجود دارد را با شدت بیشتری احساس کنند. این احساس می‌تواند باعث اجتناب از برخی غذاهای مفید یا تمایل بیشتر به غذاهایی خاص شود. همین انتخاب‌های تکراری در طول زمان ممکن است بر سلامت کلی افراد اثر بگذارد و از این رو، شناخت این ژن برای درک بهتر تأثیر ژنتیک بر تغذیه و بیماری‌ها اهمیت دارد.
بازار
در همین راستا، گروهی از پژوهشگران از دانشگاه کوئینزلند استرالیا تحقیقی انجام دادند که در آن رابطه‌ی میان این ژن و سلامت عمومی مورد بررسی قرار گرفت. آن‌ها با تکیه بر داده‌های ژنتیکی جمعیت وسیعی از داوطلبان، به بررسی تأثیر این ژن بر عادات غذایی و سلامت روان و جسم افراد پرداختند.
پژوهش در دو بخش انجام شد: ابتدا داده‌های مربوط به حدود 500 هزار نفر در رده سنی 37 تا 73 سال از پایگاه اطلاعاتی انگلستان مورد بررسی قرار گرفت تا عادات غذایی افراد دارای این ژن مشخص شود. سپس داده‌های بزرگ‌مقیاس از مطالعات جهانی دیگر برای بررسی رابطه میان این ژن و بیماری‌های مختلف تحلیل شدند.
نتایج این تحقیق که در نشریه علمی European Journal of Nutrition منتشر شده‌اند، نشان دادند افرادی که نسخه‌ای از این ژن را دارند، معمولاً تمایل کمتری به مصرف موادی چون ترب کوهی، گریپ‌فروت و الکل دارند و همچنین کمتر به غذای خود نمک اضافه می‌کنند. در عوض، به خوردن خیار، طالبی و چای تمایل بیشتری دارند. این افراد به مزه شور حساس‌تر هستند، اما به طور کلی ممکن است در طول روز نمک بیشتری مصرف کنند، چرا که به غذاهایی با شوری متوسط علاقه دارند.
یکی از یافته‌های جالب این تحقیق، ارتباط میان داشتن این ژن و احتمال بیشتر ابتلا به اختلال دوقطبی بود. همچنین ارتباطی میان وجود این ژن و بروز بیماری مزمن کلیه دیده شد. از سوی دیگر، افرادی که دارای این ژن بودند، کمتر دچار التهاب‌های گوارشی می‌شدند که می‌تواند با تفاوت در باکتری‌های مفید روده‌ی آن‌ها در ارتباط باشد.
پژوهشگران دریافتند که این افراد به‌طور خاص دارای مقدار بیشتری از نوعی باکتری مفید به نام Parabacteroides در روده خود هستند که با سلامت بهتر گوارش و التهاب کمتر مرتبط است. این کشف می‌تواند راه را برای طراحی رژیم‌های غذایی متناسب با ویژگی‌های ژنتیکی افراد هموارتر کند.