بزرگنمايي:

نسیم گیلان - خبرآنلاین / کارشناسان می‌گویند بازگشت زباله‌های فضایی به جو زمین می‌تواند ظرف 10 سال آینده به طور میانگین به حدود 15 شیء در روز افزایش یابد.
فضا به طور فزاینده‌ای با خطر افزایش آلایندگی بواسطه پراکندگی زباله‌ها روبرو است و کارشناسان زنگ خطر را در این خصوص به صدا درآورده‌اند.
به نقل از یورونیوز، آژانس فضایی اروپا در گزارشی اعلام کرد که سال گذشته حدود 1200 قطعه از بقایای راکت‌ها و ماهواره‌ها به زمین بازگشتند. در حالی که 54 هزار قطعه زباله فضایی بزرگتر از 10 سانتی‌متر همچنان به دور سیاره شناور هستند، این سازمان می‌افزاید که «تعداد و اندازه» آنها حتی در حال افزایش است.
تعداد دیگری از کارشناسان تخمین می‌زنند که نرخ بازگشت این اجسام ظرف ده سال به 15 مورد در روز خواهد رسید.
دلایل این پیش‌بینی شامل افزایش پرتاب‌های ماهواره‌ای، به‌ویژه توسط اسپیس‌ایکس و چین، و همچنین افزایش فعالیت‌های خورشیدی است که سرعت اجسام فضایی را کاهش داده و باعث می‌شود سریعتر سقوط کرده و از مدار خارج شوند.
آژانس فضایی اروپا به یورونیوز گفت: «اثر آبشاری برخورد زباله‌های فضایی، که به «سندروم کسلر» معروف است، باعث تولید زباله‌های بیشتر و افزایش ریسک برخوردهای بعدی می‌شود. به همین دلیل، آژانس فضایی اروپا تأکید می‌کند که حذف فعال اشیای بزرگ و غیرقابل استفاده از متراکم‌ترین مدارها برای تثبیت جمعیت زباله‌ها ضروری است.
فرانسه، آلوده‌کننده‌ترین کشور اروپایی
بنا بر گزارش‌ها، فرانسه با داشتن 533 قطعه زباله و بدنه راکت پراکنده در مدار و همچنین 105 ماهواره فعال، تنها کشور اروپایی است که بالاترین خطر مداری را ایجاد می‌کند.
این داده‌ها بر اساس «امتیاز ریسک فضایی» است که توسط شرکت هوافضای یویجین و با تحلیل داده‌های Space-Track.org و N2yo.com تهیه شده است.
سخنگوی این شرکت هشدار داده که وقوع یک «آبشار زباله» می‌تواند نسل‌ها دسترسی ما به مدار را غیرممکن کند و هرچه بزرگراه‌های مداری شلوغ‌تر شوند، نحوه مدیریت اروپا در فضا تعیین‌کننده حفظ این حوزه حیاتی خواهد بود.
فرانسه با وجود این وضعیت، دستورالعمل‌های کاهش زباله فضایی سازمان ملل را اجرا کرده و قوانینی مانند «قانون عملیات فضایی» را به تصویب رسانده که فعالیت‌های فضایی مسئولانه و راهبردهای کاهش زباله را الزامی می‌کند.
این کشور همچنین در تدوین استانداردهای بین‌المللی و نظارت بر برخوردها و مدیریت ریسک در سطح اروپا نقش فعالی دارد.
بریتانیا صرفاً به این دلیل که بزرگترین ناوگان ماهواره‌ای قاره (658 ماهواره) را در اختیار دارد، در رتبه دوم قرار می‌گیرد. تولید زباله توسط این کشور در واقع بسیار کم است و تنها یک قطعه زباله از این کشور در مدار وجود دارد.
بنا به این گزارش، آژانس فضایی اروپا نیز با داشتن 95 ماهواره و تنها 27 قطعه زباله، «مدیریت پسماند مداری خوبی» را به نمایش گذاشته است.
امنیت فضایی با دستورالعمل‌های فعلی دست‌نیافتنی است
آژانس فضایی اروپا نیز برنامه‌هایی مانند «ابتکار فضای پاک» و مأموریت ClearSpace-1 را برای توسعه فناوری‌های حذف زباله و مدیریت پایدار فضا اجرا کرده است.
با این حال، این آژانس هشدار می‌دهد که سطح فعلی پایبندی به دستورالعمل‌های کاهش زباله برای دستیابی به محیط فضایی پایدار کافی نیست و همکاری جهانی و رعایت دستورالعمل‌ها برای رسیدن به هدف «صفر زباله» تا سال 2030 ضروری است.
همزمان، یک سخنگوی آژانس فضایی اروپا به یورونیوز گفت که خطر زباله‌های فضایی برای انسان‌ها ناچیز است.
او افزود: «خطر سالانه آسیب دیدن یک فرد توسط زباله‌های فضایی کمتر از یک در 100 میلیارد است. در عوض، احتمال برخورد صاعقه با یک فرد حدود 65 هزار بار بیشتر است.»
بسیاری از اجسام فضایی هنگامی که به زمین بازمی‌گردند، به دلیل فشار اتمسفر و سرعت‌ بالای سقوط می‌سوزند و به قطعات کوچکتر متلاشی می‌شوند.
آژانس فضایی اروپا می‌گوید: «قطعات زباله فضایی که سالم به زمین می‌رسند، تنها در موارد بسیار نادری باعث خسارت شده‌اند.»
چرا حذف زباله‌های فضایی اینقدر دشوار است؟
آژانس فضایی اروپا می‌گوید که «هدف قرار دادن این قطعات کوچک بسیار دشوار است.» حذف فعال زباله شامل عملیات پیچیده‌ای مانند نزدیک شدن و گرفتن اجسام در حال چرخش (معلق) در فضا است.
کارشناسان آژانس فضایی اروپا همچنین می‌افزایند: «مالکیت زباله‌های فضایی یک مانع قانونی قابل توجه است.»
به گفته کارشناسان: «طبق معاهده فضای ماورای جو، مالکیت اجسام فضایی، حتی اگر دیگر عملیاتی نباشند، به کشور پرتاب‌کننده تعلق دارد. این موضوع فرآیند حذف را پیچیده می‌کند.»
آژانس فضایی اروپا اعلام کرد که قصد دارد از طریق «رویکرد زباله صفر» خود تا سال 2030، تولید زباله را محدود کند، با این حال هشدار داد که «دستیابی به این هدف نیازمند همکاری جهانی و پایبندی به دستورالعمل‌ها است.»