نسیم گیلان - جاذبه‌های شهرهای ساحلی خزر برای هر گردشگری لذت‌بخش و خاطره انگیز است، به خصوص اگر این جاذبه‌ها مثل دریاچه متحرک آستارا، جالب و حیرت انگیز باشد.
نزدیک این تالاب زیبا که می‌شوید، نخستین چیزی که نظر شما را جلب می‌کند، درختانی است که مانند شناگرانی خوش سیما، در آب غوطه‌ورند؛ شاید این چشم‌انداز عجیب در کمتر تالاب و دریاچه‌ای دیده شود؛ عمق کم آب و بلندی درختان توسکا، باعث پدید آمدن یک تالاب زیبای جنگلی شده است که حتی می‌توان با قایق در زیر سایه درختان آن حرکت کرد.
بیشتر بخوانید: اخبار روز خبربان
تالابِ «درختان شناور»، نام دیگری است که به دلیل وجود درختان توسکای قشلاقی شناور در آب تالاب، به آن نسبت داده می‌شود. شاید عجیب به نظر بیاید، اما تالاب استیل در منطقه «لوندویل»، به طور متوسط 13 متر پایین تر از سطح دریاهای آزاد ارتفاع دارد! آب تالاب استیل از طریق چشمه‌های درون تالاب، نزولات جوی و 4 نهری که از کوه‌های اطراف سرچشمه می‌گیرد، تأمین می‌شود و عمق آن در بازه کمتر از یک متر تا 3 متر متغیر است. با گردش در اطراف تالاب، جانوری تیره رنگ دیده می‌شود که گاه و بی‌گاه به سطح آب می‌آید و خیلی زود از جلوی چشمان شما دور می‌شود. شنیده بودیم که تالاب استیل سگ آبی دارد، اما کمی تحقیق نشان می‌دهد که نام درست این جانور، «شنگ» است که با نام سمور آبی یا سگ آبی هم شناخته می‌شود.

جاذبه‌های شهرهای ساحلی خزر برای هر گردشگری لذت‌بخش و خاطره انگیز است، به خصوص اگر این جاذبه‌ها مثل دریاچه متحرک آستارا، جالب و حیرت انگیز باشد. آستارا، یک شهر جلگه‌ای است و در برخی مواقع، مسافرانی که در اطراف دریاچه آن، چادر زده و استراحت می‌کنند، پس از گذشت یک روز شاهد جابه‌جایی آب دریاچه می‌شوند، به طوری که هرچند وقت یکبار، درختان کوتاه داخل آن زیرآب رفته و ناپدید می‌شوند و بعد از مدتی، دوباره از داخل آب سردر می‌آورند!
عمده درختان تالاب استیل را درخت «توسکا» تشکیل می‌دهد که زیبایی و سرسبزی خیره کننده‌ای دارد. طبق تحقیقات انجام شده، وجود 250 گونه گیاهی در این تالاب به ثبت رسیده است.
کنار ساکنان تالاب استیل
از دیدنی‌های تالاب استیل، حضور دسته‌های بزرگ پرندگان، به ویژه «قره قاز» یا باکلان‌های سیاه و بزرگی است که روی درختان و درختچه‌های تالاب لانه ساخته‌اند. در عین حال، تالاب استیل جایگاه پرندگان کمیابی هم هست که برای زاد و ولد، از مناطق دورافتاده جهان به این منطقه مهاجرت می‌کنند که مهم‌ترین آن، «چینگیر نوک سرخ» نام دارد.
کپور و اردک ماهی و آبزیان دیگری چون مار و لاک پشت و سمور هم از دیگر ساکنان همیشگی «استیل» است که اهمیت اکولوژیکی این تالاب را افزایش داده‌اند. همین عوامل باعث شده است که این منطقه توسط سازمان حفاظت محیط زیست به منطقه شکار ممنوع تبدیل شود.
اگر کمی تیزبین و نکته سنج باشید، زیبایی‌های طبیعت تالاب را بسیار بیشتر و بهتر خواهید دید. شلوغی و سرو صدای قورباغه‌ها، بازی و شیطنت سنجاقک‌ها، کمین کردن و فرصت طلبی سمورها، ریشه‌های شناور گیاهان و شنای زیبای مارهای آبی، کنجکاوی لاک پشت‌ها و دهها جاذبه دیگر، می‌تواند برای عکاسان حرفه‌ای و آماتور سوژه‌های جالبی باشند.
استارت سفر اگر از شهر رشت حرکت کرده باشید، 10 کیلومتر بعد از آستارا، به شهر «لوندویل» می‌رسید که نقطه آغاز این سفر است. از جاده اصلی لوندویل که به سمت آستارا می‌رسید، در نقطه پایانی شهر دور بزنید و نخستین خروجی دست راست‌ را انتخاب کنید. در اینجا با خیابانی رو به رو خواهید شد که هر دوسویش را سقف‌های بسیار زیبای شیروانی‌های قدیمی فرا گرفته‌اند. همین مسیر را اگر ادامه دهید، از میان چند روستا عبور می‌کنید و تنها با طی دو سه کیلومتر، وارد یکی از بکرترین جاده‌های کوهستانی و جنگلی می‌شوند که انتهای آن به روستای زیبای «کوته کومه» می‌رسد. غیر از تماشای رود پر آب زیبایی که در این روستا روان است، می‌توانید به سراغ آب گرم کوچک و جمع و جور کوته کومه هم بروید که می‌گویند برای درمان روماتیسم و دردهای مفصلی، بسیار مؤثر است. روستائیان اینجا خانه‌های خود را با قیمت مناسب اجاره می‌دهند و شما می‌توانید شب خاطره انگیزی در میان کوه و جنگل داشته باشید و صبح روز بعد، به دیدن یکی از بلندترین و زیباترین آبشارهای ایران بروید.
زنجیره‌ای از آبشارها: برای رفتن به پای آبشار بزرگ «لاتون» از مبدأ کوته کومه، باید 6 کیلومتر جنگل‌نوردی کنید و 750 متر ارتفاع بگیرید، اما راه دیگر آن است که کمی هزینه کنید و از پارکینگ این روستا با پاترول‌های محلی تا نزدیکی آبشار بروید. در مسیر جنگلی و زیبای صعود به آبشار لاتون، چندین چشمه با آب خنک و قابل آشامیدن جاری است. پرتگاه‌های خطرناک، اما بسیار چشم‌نواز و طبیعت بکر روستای قدیمی و متروکه «آسیوشوان» از جاذبه‌های دیدنی این مسیر به شمار می‌رود. پس از پشت سرگذاشتن این مسیر زیبا، سرانجام چشم‌انداز مهیب آبشار 105 متری «لاتون» دیده می‌شود. علاوه بر آبشار اصلی، آبشاری دیگر در 10 متری آن قرار دارد که 65 متر ارتفاع دارد و سرریز آب آن نسبت به آبشار اصلی بیشتر و پر عرض‌تر است. در بالا دست آبشار بزرگ لاتون، سه حوض بزرگ طبیعی با سه آبشار 10 متری وجود دارد که از زیبایی‌های بی‌نظیر و منحصربه‌فرد این منطقه است. آبشار «لاتون» از دامنه‌های شرق کوه اسپیناس سرچشمه می‌گیرد و پس از سرازیرشدن در رودخانه 17 کیلومتری لوندویل، با شیب تندی به سمت کوته کومه و لوندویل حرکت می‌کند و در پایان وارد دریای مازندران می‌شود.
فراغت در ساحل صدف: بدون شک یکی از زیبایی‌‌های منحصربه‌فرد آستارا، ساحل این شهرستان است؛ ساحل زیبایی که «صدف» نام دارد و فاصله آن تا مرکز شهر، 15 دقیقه است و محل بسیار زیبایی برای پیاده‌روی، استراحت، تفریح و شناست. صدف، ساحل امنی هم برای ورزش‌‌های دریایی محسوب می‌‌شود و امکان قایق ‌سواری در فصل تابستان نیز فراهم است.
«گردشگری ساحلی» امروزه به الگوی توسعه کشورهای حاشیه‌ دریا مبدل شده و از این رو، به منبعی سرشار از مزایای اقتصادی‌، اجتماعی‌، فرهنگی و گردشگری تبدیل شده است.
ساحل زیبای «صدف سیبلی» آستارا به لحاظ زیست محیطی، یکی از پاکیزه‌ترین و بکرترین مناطق ساحلی دریای خزر است که هر ساله پذیرای مسافران و گردشگران زیادی از اقصی نقاط کشور و همسایگان شمالی است. وجود امکانات بازی و تفریح کودکان، اقامتگاههای مناسب و اتاق‌های استراحت در شب، پلاژهای عرضه خدمات، اماکن ویژه نصب چادر، اکیپ امداد و نجات غریق، قایق سواری و ماهیگیری، مجاورت با جنگل در منطقه حفاظت شده لوندویل، محیطی امن و دلنشین برای گردشگران به وجود آورده است.
بر فراز «حیران» تله کابین «حیران» که در غرب روستای «ونه بین» و «حاجی امیر» آستارا قرار دارد، انتهایی‌ترین گردنه حیران را با طی کردن یک مسیر سرسبز 1500متری به شرقی‌ترین نقطه پارک جنگلی فندقلوی شهرستان نمین متصل می‌کند. این تله کابین، که از جاذبه‌های گردشگری آستارا به شمار می‌رود، در هر ساعت با 30 کابین 6 نفره می‌تواند یک هزار نفر از گردشگران را با سرعت 6 متر بر ثانیه جابه‌جا کند.
ارتفاع ایستگاه بالا دست این تله کابین در منطقه فندقلو حدود 1730 متر از سطح دریا است و طول کل مسیر رفت و برگشت در فاز اول، حدود 3 کیلومتر است. چشم‌انداز جغرافیایی تله کابین حیران به گونه‌ای است که از شمال به قله باستانی «شینداند» و کشتزارهای جمهوری آذربایجان، از غرب به پارک جنگلی فندقلو، از شرق به روستای «ونه بین» و جاده اصلی آستارا به اردبیل و از جنوب به دهستان حیران و گردنه زیبای آن اشراف دارد.
خورد و خوراک اگر به خورد و خوراک در سفر اهمیت خاصی قائل هستید، حتماً برای صبحانه، بال قیماق حاوی سرشیر و عسل و برای ناهار یا شام، غذای خوشمزه «لونگی» را امتحان کنید. «لونگی» در‌واقع ماهی شکم‌پری است که با موادی همچون رب انار و گردو پر شده و سرخ یا کباب می‌شود و طعمی به یادماندنی دارد. گاهی نیز به جای ماهی، جوجه را با همین مواد پر می‌کنند که مثل اکبرجوجه پخت می‌شود. البته با این تفاوت که موادی مثل آنچه در زیتون پرورده می‌بینید، داخل شکم جوجه را پُر می‌کنند. «باستیرما» نیز نام غذای دیگری است که با گوشت مرغابی تهیه می‌شود و آن را همراه با برنج سرو می‌کنند.