بزرگنمايي:

نسیم گیلان - مهر / محققان یک روش نوین برای ایجاد حسگرهای انطباق پذیر و حافظ محیط زیست ابداع کرده اند که به طور نامحسوس و نامریی روی سطوح بیولوژیکی مختلف مانند انگشت یا برگ گل چاپ می شود.
به نقل از اینترستینگ انجینرینگ، این دستاورد در گجت های بیوالکترونیک با کارآمدی بالا به شخصی سازی حسگرها روی طیف وسیعی از سطوح از سرانگشتان گرفته تا دانه های قاصدک و چاپ مستقیم روی آنها کمک می کند. روش مذکور با الهام از ساختار ظریف تار عنکبوت که با اندک مواد ساخته می شود، ابداع شده است. فیبرهایی که در این حسگرها به کار می روند حداقل 50 بار نازک تر از موی انسان هستند. هنگامیکه این حسگرها روی پوست انسان به کار می روند، به راحتی با سطح همسان می شوند، منافذ عرق را نمی پوشانند اما کاربر همچنان نمی تواند آنها را ردیابی کند.
این تارعنکبوت بیوالکترونیک نوآورانه از PEDOT:PSS (یک پلیمر زیست سازگار رسانا)، اسید هیالورونیک و اکسید پلی اتیلن ساخته شده است. فیبرهای مذکور با عملکرد بالا از محلول پایه آب در دمای اتاق تولید شده اند و به همین دلیل می توان قابلیت الیافی شدن آنها را به طور دقیق کنترل کرد. این فیبرها با استفاده از تکنیک چرخش مداری می توانند خود را با سطوح زنده از جمله ریزساختارهایی مانند اثر انگشت، تطبیق دهند.
تست روی سطوح مختلف از جمله انگشتان انسان و دانه های قاصدک نشان داده است، فیبرهای بیوالکترونیک حسگرهایی با عملکرد بالا ایجاد می کنند و همزمان میزبان آنها را حس نمی کند.
پروفسور یان شی هوانگ از دانشگاه کمبریج و رهبر این تحقیق می گوید: ما به ابزارهای بیوالکترونیکی نیاز داریم که به طور کامل برای کاربر نامحسوس باشند، تا به هیچ وجه در شیوه واکنش و کنش فرد با جامعه تاثیرنگذارند. همچنین چنین ابزارهایی باید حافظ محیط زیست باشند و زباله های اندکی ایجاد کنند.
هرچند پوست انسان بسیار حساس است، اما ارتقای آن با کمک حسگرهای الکترونیک شیوه برخورد انسان با جهان را دگرگون می کند. حسگرهایی که به طور مستقیم روی پوست چاپ می شوند، به کنترل مداوم سلامت کمک می کنند و قدرت درک از حس لامسه پوست را ارتقا می دهند. علاوه بر آن چنین حسگرهایی واقع گرایی بازی های رایانشی یا حوزه واقعیت مجازی را بیشتر می کنند.