بزرگنمايي:

نسیم گیلان - ایسنا / محمود شالویی می‌گوید: برخی امیرخسرو دهلوی را نماینده ادبی ایران بزرگ می‌دانند و او را سعدی هندوستان لقب می‌دهند، چراکه او از جمله حکما و شعرای برجسته گذشته و حال است و شعر و اندیشه او همواره مطمح نظر بزرگان عرصه علم و ادب ایران و جهان پارسی‌زبان قرار دارد.
آیین بزرگداشت امیرخسرو دهلوی شاعر و حکیم برجسته قرن هشتم هجری با عنوان «عرس خسروی» توسط مرکز فرهنگی سفارت هندوستان در ایران و با همکاری انجمن آثار و مفاخر فرهنگی در سالن اجتماعات این مرکز فرهنگی در تهران برگزار شد.
محمود شالویی رئیس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی طی سخنانی در این نشست با تقدیر از سفیر و رایزن فرهنگی سفارت هندوستان در ایران برای برگزاری این رویداد فرهنگی ادبی، گفت: از قرن چهارم هجری به بعد، تحول ذوقی در فرهنگ و ادب ایرانی ایجاد شد که مایه‌های آن از نیمه دوم قرن اول هجری شروع شده بود. تا آنجا که وقتی به حوزه عرفان و معرفت توجه می‌کنیم و عارفان و صوفیان از خراسان تا خوزستان را مورد مداقه قرار می‌دهیم، در تلاقی با این قرون، با امام محمد غزالی مواجه می‌شویم که به شعر و شاعری روی نیاورد و کتاب «تهافت الفلاسفه» را نیز در انتقاد به اهل فلسفه به رشته تحریر درآورد.
او افزود: در ادامه، ادبیات رزمی با «شاهنامه» فردوسی رواج یافت که البته در این اثر عظیم اشارات عرفانی و مفاهیم مقدس نیز به چشم می‌خورد. پس از فردوسی اندیشه عرفانی با ادبیات تعلیمی حکیم سنایی و کتاب «حدیقه الحقیقه» او اوج گرفت و اندیشه «سنایی» سرچشمه فیض‌رسانی به شاعران و عارفان بعد از او، از جمله امیرخسرو دهلوی شد.
مشاور وزیرفرهنگ و ارشاد اسلامی تصریح کرد: امیرخسرو دهلوی در قرونی می‌زیست که دوره شکوفایی ذوق و قریحه شاعرانه و عارفانه بود و بزرگانی چون حافظ، سعدی، مولانا و عطار نیز در این دوره حضور داشتند.
شالویی در پایان سخنان خود تأکید کرد: به یقین امیرخسرو دهلوی را نماینده ادبی ایران بزرگ می‌دانند و او را سعدی هندوستان لقب می‌دهند، چرا که او از جمله حکما و شعرای برجسته گذشته و حال است و شعر و اندیشه وی همواره مطمح نظر بزرگان عرصه علم و ادب ایران و جهان پارسی زبان قرار دارد.
عبدالحسین خسروپناه دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی نیز در این نشست طی سخنانی با تأکید بر حکیم بودن امیرخسرو دهلوی گفت: این شاعر و عارف بزرگ بر بسیاری از علوم و البته بر حکمت نظری و حکمت عملی واقف بوده است، از این‌رو شایسته است که از او به عنوان شاعر، حکیم و عارف تعبیر شود.
او در بخش دیگری از سخنان خود اظهار کرد: در تاریخ عرفان اسلامی به ویژه از قرن سوم تا نهم هجری با سه جریان شامل عرفان ادبی، عرفان عملی و عرفان نظری مواجه هستیم. این سه جریان، سه پارادایم عرفانی و هرکدام در جای خود قابل تحلیل است.
عضو هیأت مدیره انجمن آثار و مفاخر فرهنگی تأکید کرد: سه جریان عرفانی که بیان شد، حاوی اصطلاحات مختلفند، اما همه آن‌ها بیان می‌کنند که در کل عالم یک وجود بیشتر نیست و هرچه هست تجلیات و ظهور اوست که شامل ظهورات جلالی و جمالی‌اند. از این‌رو تفاوتی میان عرفان امیرخسرو دهلوی با عرفان ابن‌عربی و خواجه عبدالله انصاری نیست، چون همه به یک حقیقت اشاره دارند.
در ابتدای این نشست «جان مای» معاون سفیر هندوستان در ایران به ایراد سخن پرداخت و گفت: روابط سیاسی و دیپلماتیک گسترده‌ای میان دو کشور در جریان است که این ارتباطات، به حوزه‌های فرهنگی و هنری نیز تسری یافته است. در این راستا، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی با همکاری سفارت هندوستان مراسم باشکوهی را در حافظیه شیراز به مناسبت روز بزرگداشت حافظ شیرازی برگزار کرد.