بزرگنمايي:

نسیم گیلان - عضو هیات علمی دانشگاه علم و صنعت گفت: نه تنها پرند، بلکه بقیه شهرهای اطراف تهران نیز باید به سیستم منظم ریلی مجهز باشند تا مردم نیاز به ماشین شخصی نداشته باشند و ترافیک و هزینه های ماشین برایشان صرف نکند و با مترو و وسایل حمل و نقل ریلی جا به جا بشوند.

محسن پورسیدآقایی عضو هیات علمی دانشگاه علم و صنعت در گفتگو با خبرنگار شهر در خصوص احداث متروی پرند گفت: بخش مهمی از ترافیک تهران ناشی از ورود و خروج خودروهای شخصی از اطراف پایتخت به آن است. بار ترافیک درون شهری تهران خیلی قابل تحمل‌تر است تا وقتی که نزدیک به روزی 550 هزار خودروی شخص از اطراف تهران و شهرهای حومه وارد آن و از آن خارج می‌شوند. این به معنای قفل شدن بزرگراه‌های ورودی و خروجی شهر در صبح و عصر است. بار ترافیکی درون شهر قفل می‌شود و شرایط تهران را بحرانی می‌کند.
وی با بیان اینکه راهکار جدی برای کاهش ترافیک در سطح تهران این است که شهرهای اقماری تهران به سیستم حمل ونقلی مناسب مجهز بشوند، اظهار کرد: یعنی نه تنها پرند، بلکه بقیه شهرهای اطراف تهران نیز باید به سیستم منظم ریلی مجهز باشند تا مردم نیاز به ماشین شخصی نداشته باشند و ترافیک و هزینه‌های ماشین برایشان صرف نکند و با مترو و وسایل حمل و نقل ریلی جا به جا بشوند.
پورسیدآقایی خاطرنشان کرد: البته لزوما وسیله نقلیه ریلی‌ای که مردم را بین شهرها جا به جا می‌کند، مترو نیست بلکه شبکه ریلی راه آهن نیز می‌تواند در این زمینه به کمک ما بیاید؛ مانند مسیر پیشوا. عموما در شهرهای توسعه یافته سه سیستم حمل و نقل وجود دارد: سیستم حمل و نقل برون شهری، حمل و نقل ریلی حومه شهرها و مترو است. 
عضو هیات علمی دانشگاه علم و صنعت با بیان اینکه متروی پرند کمک زیادی به حل مسائل ترافیکی می‌کند، عنوان کرد: مترو و شبکه حمل و نقل ریلی حومه شهرها از یک جنس نیستند و به لحاظ فنی این اشتباه شده است. ما خط یک مترو را تا پرند امتداد دادیم در صورتی که مسیر حمل و نقل حومه ای به لحاظ استانداردها، سطح زمین بودن، تعداد قطارها و ظرفیتی که باید داشته باشد متفاوت است. چیزی مانند کرج که عملا مترو نیست و حمل و نقل حومه ای واقعی در خط 5 مترو تهران دیده می‌شود. نوع قطار خط 5 فرق دارد و ظرفیتش متفاوت است.
وی خاطرنشان کرد: به این صورت قطارهای حومه‌ای را مفصل‌تر و قوی‌تر بسازیم و با شبکه های مترو به یکدیگر وصل کنیم. مانند تهران-کرج که در یک جا با خط 4 تقاطع دارد و اگر می شد با دیگر خطوط هم تقاطع داشته باشد به سیستم حمل و نقل ریلی بسیار مناسبی تبدیل می شد که افراد در آن به راحتی به تهران و در ادامه به خطوط درون شهری وصل می شدند. این روش علمی تر است. به هر صورت هرچقدر بتوانیم مردم را از سایر شهرها با قطار به تهران منتقل کنیم، می تواند باعث کاهش به سزایی در ورودی خودروها داشته باشد و ترافیک شهر را کم کند.
پورسیدآقایی با بیان اینکه این اتفاق باعث می شود مردم در زمان کم جا به جا بشوند و مزایای بسیاری هم خواهد داشت، اظهار کرد: زمان مردم در این اتفاق منظم می شود، چون ترافیک در تهران قابل پیش بینی نیست. مسیر که شاید یک ساعت در یک روز زمان ببرد در روز دیگر دو ساعت راه است. شاید تاکنون محاسبه اقتصادی اثری که ترافیک روی ذهن مردم دارد را کارشناسان بررسی نکرده باشند. ولی استرس های ناشی از ماندن در ترافیک اثر بسیار بزرگی در روابط اجتماعی مردم دارد. همه اینها وقتی یک سیستم حمل و نقل ریلی مناسب داشته باشیم می تواند کمک به این کند که مردم با آسایش بیشتری جا به جا بشوند.
عضو هیات علمی دانشگاه علم و صنعت در پایان گفت: امیدواریم این اتفاق برای دیگر مسیرها مانند پردیس، هشتگرد و ورامین (که یک خط به آنجا می‌رود ولی کافی نیست) نیز اجرایی بشود. از قدیم قرار بود برای ورامین دو خط مجزا طراحی و اجرا بشود که هنوز عملیاتی نشده است. 
انتهای پیام/